Wie bij Loes Moorrees op bezoek komt, kijkt zijn ogen uit. Elk object in de kast of kunstwerk aan de muur, heeft zo zijn eigen verhaal. Haar sfeervolle woonhuis is een weerspiegeling van haar creatieve leven dat verweven is met textiel, design en kunst.
Met open armen ontvangt Loes Moorrees ons in haar prachtige herenhuis in Amsterdam. Het monumentale pand dateert uit 1865 en maakt onderdeel uit van de eerste rij identieke aaneengesloten huizen van Amsterdam. Het begrip ‘rijtjeshuis’ was toentertijd nog een nieuw fenomeen. Sinds 1998 woont Loes er met veel plezier. Omdat het pand vóór die tijd jarenlang door studenten bewoond werd, ging er eerst een grote opknapbeurt aan vooraf , voordat het huis weer bewoonbaar was.
Toen de fikse verbouwing achter de rug was, was het eerste wat Loes deed, een lidmaatschap aanschaffen op de slechts op een steenworp afstand gelegen Hortus. Echter bieden niet alleen de botanische tuinen een stukje natuur midden in de stad, ook bij granny Loes thuis is het een groene oase. Vanuit zowel de woonkamer als vanuit de slaapkamer in het souterrain, heeft ze prachtig uitzicht op haar weelderige tuin. Zittend tussen al het groen, verdwijnt het besef dat we ons in hartje Amsterdam bevinden. Het rumoer van de drukke stad is hier in geen velden of wegen te bekennen.
Loes vertelt hoe zij en haar man met zorg hun stijlvolle interieur samenstelden. Sinds hij kortgeleden overleden is, is het even wennen om alleen te wonen in het huis, dat ze zich samen eigen maakten. Veel creaties en aankopen schrijft ze dan ook met trots toe aan haar man. Als artdirector van hoogwaardige stoffenfabrikant De Ploeg werkte hij samen met ontwerpers van over de hele wereld. Het interieur weerspiegelt de interesse van de twee in kunst en design. Zo zijn er verschillende stoelen van de hand van meubelfabrikant Thonet te vinden. Beroemd om het ontwerp van de allereerste demontabele stoel, die velen welbekend voorkomt als klassiek café stoeltje. Het gezegde ‘wie wat bewaart die heeft wat’ is dubbel en dwars van toepassing op Loes. Door haar zorgvuldig aangelegde administratie weet ze nog precies te vertellen uit welk jaar en waar haar aankopen vandaan komen.
Loes’ voorkeur gaat uit naar modern design. Veel van de spullen die ze in de loop van de tijd heeft verzameld zijn dan ook tijdloos gebleven, ondanks dat ze deze al meerdere decennia in haar bezit heeft. ‘Als je goed koopt kun je het je hele leven houden’ legt ze uit. Het uitpikken van de juiste ontwerpen heeft hier dan ook een rol bij gespeeld. Zo kocht ze de ronde eettafel van het Nederlandse Arco in 1989. Inmiddels, meer dan 25 jaar later, wordt het tijdloze model nog steeds door de fabrikant uitgebracht. Haar gigantische rotan stoel – nu overigens weer helemaal hip – is een ontwerp van Franco Albini, afkomstig uit Milaan. Ze kocht hem in 1962, haar trouwjaar. De zoon van Loes, die de creatieve genen van zijn ouders erfde en werkzaam is als stylist, wist haar te vertellen dat de stoel sindsdien flink in waarde is gestegen.